19 Haziran 2012 Salı




Keşke bugün çok pişman.

Yaşadıkları mı olgunlaştırır insanı, yoksa yalnızlıkları mı? Kim bilir, belki yaşadıklarından ötürü seçtiğin yalnızlığındır asıl olgunluk.

En korktuğum şeydir keşkelerimle her yeni gün başbaşa kalmak. Biliyorum ki en çok onlar acı verir bana, gözüme sokula sokula dizilir önüme keşkeler. O yüzden hep başıma gelir korktuğum. Herkes de bir maraton, pişmanlıklarını gözüne sokma çabası. Yaşadıkların da cabası.
İki dakika sakin ol dünya. İki dakika durul midemi bulandırıyorsun artık. Bu intikam hırsı seni de beni de yok eder dünya. Kalıbının adamı değilsin dünya, misal sen kendi etrafında dönüşünü bir günde bitiriyorsun. Amma velakin kalıbına bürünmüş insanoğlu bir günde seni yirmi dörte katlıyor muhteşem dönüşleriyle. Bu bir doğa mucizesi olmalı. Acınasıca bir mucize.
Bırak pişmanlığım da düşmanlığım da bana kalsın. Günahım sırtına yük olmasın, boşver kendi günahında ezil!

Evet efendiler keşke bugün çok pişman, sizin ağzınızda sakız olduğu için.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder